προσκαταρρήγνυμι

Α

1. διαρρηγνύω επιπροσθέτως («προσκαταρρήγνυμι τὴν ἐσθῆτα», Δίων Κάσσ.)

2. αποσπώ ή τραβώ προς τα κάτω επί πλέον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + καταρρήγνυμι «σπάω σε κομμάτια»].